Wszystkie twarze dyni

Dynia ma wiele twarzy, bo na całym świecie doliczono się jej aż 760 gatunków. W rodzinie dyniowatych znajdziemy również między innymi arbuzy, kabaczki, melony i tykwy. Niektóre odmiany uprawiane są jedynie dla oleistych nasion, a niektóre na potrzeby lecznicze i kosmetyczne. W Polsce najczęściej spotykaną odmianą są dynie o żółto-pomarańczowym miąższu. Jest to bardzo praktyczna odmiana, gdyż można jeść zarówno jej miąższ, jak i pestki. Rośliny dyniowate znane były już w czasach starożytnych. Lukullus, przywódca polityczny znany z zamiłowania do jedzenia, zamawiał na uczty dla swoich gości dynię smażoną w miodzie. W tamtych czasach stosowano również utartą dynię zalaną winem jako środek na zaparcia, zaś sok z dyni w walce z bezsennością. Jest to warzywo niezwykle sycące a jednocześnie niskokaloryczne – 100 gramów zawiera jedynie 27 kalorii, a przy tym dużo białka, witaminy A oraz C. Konsystencja i faktura dyni sprzyja jesiennemu zapotrzebowaniu na treściwsze dania, zaś mała ilość kalorii pomaga nam wrócić do formy po wakacyjnej rozpuście.  Dyni – podobnie jak marchewki – ze względu na delikatną słodycz, która wydobywa się podczas obróbki termicznej, używa się zarówno do dań wytrawnych, jak i deserów, z ciastami na czele. Jest również bazą do zup, która ma niezliczoną ilość wariantów, m.in. z dodatkiem mleka kokosowego, pomidorów, imbiru, pomarańczy, wanilii lub koziego sera. Świetnie smakuje również podana na spodzie z ciasta francuskiego, doprawiona szałwią lub w postaci ciasta, racuchów, albo tarty. Skojarzenie dyni ze świętem związanym ze zbieraniem cukierków, czyli Halloween, jest jedynie dodatkową zaletą. Można dzięki temu namówić najmłodszych niejadków, aby spróbowali symbolu amerykańskiego święta, a starszym podać dyniowe przysmaki podczas tematycznej imprezy.