Wegetariańskie ścieżki

Dieta bezmięsna znana była już kilka tysięcy lat temu na subkontynencie indyjskim i miała charakter czysto religijny. Kilka wieków później szkoła pitagorejska traktowała wegetariański sposób odżywiania jako podstawowy warunek życia godnego człowieka, umożliwiający jego intelektualny i moralny rozwój. Współczesny wegetarianizm nie jest już tylko żywieniową ciekawostką, doczekał się stowarzyszenia, które nosi nazwę Międzynarodowa Unia Wegetariańska (rok założenia 1908) i skupia kilkadziesiąt milionów ludzi, którzy z powodów etycznych, zdrowotnych, ekonomicznych i humanitarnych zrezygnowali z jedzenia mięsa. Członkowie stowarzyszenia publikują wiadomości dotyczące produktów spożywczych i komponowania jarskich posiłków, informują o sklepach i hotelach przyjaznych wegetarianom, wyszukują nowinki naukowe, które potwierdzają wyższość diety wegetariańskiej nad innymi sposobami odżywiania i mają znaczenie dla szerzenia wiedzy o wegetarianizmie. Wegetarianie przytaczają szereg dowodów na to, że nasz organizm przystosowany jest do trawienia wyłącznie produktów roślinnych. Aby zbilansować dietę i uniknąć przykrych konsekwencji niedoboru mikroelementów, enzymów i aminokwasów (np. lizyny), w codziennym jadłospisie jarosza nie powinno zabraknąć, kasz, fasoli, ryżu, makaronów i oczywiście warzyw i owoców. Wzorem wielkich sław możemy spróbować zdrowej bezmięsnej diety. Podobno nie tylko syci, ale też rozjaśnia umysł. Być może Pitagoras sformułował swoje nieśmiertelne a^2+b^2=c^2 grzebiąc w zamyśleniu w talerzu łazanek z kapustą, a Leonardo da Vinci wymyślił swoje niezwykłe maszyny latające i oblężnicze jedząc makaron z grillowanymi warzywami i sosem serowym? Być może Izaak Newton śpiesząc do domu na szpinakową lazanię pod parmezanową kołderką odkrył prawo stygnięcia („Szybkość z jaką układ stygnie jest proporcjonalna do różnicy temperatur pomiędzy układem a otoczeniem”)? Z taką rekomendacją chętnie spróbujemy wszystkich! jarskich propozycji…