S.O.S dla sałatek

Co prawda nazwa sosu składającego się z oliwy, octu winnego, soli i pieprzu przypisywana jest Francuzom (francuskojęzyczna nazwa sosu wskazuje tylko na jego dominujący składnik – ocet, fr. „vinaigre”), to jednak wieść niesie, że pierwsze tego typu dressingi zastosowali Babilończycy ponad 2 tysiące lat temu, obficie skrapiając sałatki podobnie skomponowaną mieszanką.   Przepis na winegret jest wyjątkowo prosty, jeśli zachowamy podstawowe proporcje i na trzy łyżki oliwy (uwaga – sama oliwa extra virgin może nie dać tak idealnej gładkości, mieszamy ją więc z olejem rzepakowym lub słonecznikowym) dodamy jedną łyżkę octu winnego, szczyptę soli i pieprzu. Ot, cała filozofia! Dlaczego więc Francuzi do swoich sosów dodają musztardę Dijon, Anglicy musztardowy proszek, Włosi olej balsamiczny, a Azjaci pastę miso? Po pierwsze oliwa z octem niestarannie, zbyt krótko lub za mało energicznie wymieszana powoduje nieestetyczne rozwarstwienie sosu, a wspomniane wcześniej musztardowo-olejowe ingrediencje doskonale przedłużają trwałość winegreta, dodatkowo nadając mu charakterystyczny dla danego kraju smak. Jako dodatków smakowych często używa się soku z limonki, drobno posiekanej cebulki, miodu czy różnych przypraw, np. oregano, trybula, czosnek, lubczyk, biały pieprz. Wiosenne sałatki z sosem winegret są nie tylko zdrowe i smaczne. Ich niewątpliwą zaletą jest szybki sposób przygotowania i możliwość wielu smakowych wariacji: sałata lodowa lub radicchio o czerwonawej barwie, pomidorki koktajlowe, kapary, oliwki, a nawet papryka, cebula, rzodkiewka, ogórek, szczypiorek. Jest tylko jeden warunek – warzywa muszą być po umyciu dokładnie osuszone, inaczej sos spłynie razem z wodą tworząc niesmaczną breję. Sos winegret bardzo często poddawany jest różnym kulinarnym eksperymentom i traktowany np. jako baza dla innych sosów, aby wzmacniać i intensyfikować ich smak, a także jako dodatek do pizzy i zapiekanek. Z powodu wszechstronności sosu i jego właściwości zdrowotnych (ocet wspomaga trawienie i apetyt, a olej pozwala na przyswojenie witamin) w naszej kuchni należy mu się honorowe miejsce.